تنظیم قرارداد به چه معناست؟
امروزه بیشتر شرکتها و سازمانها برای پیشبرد کارهای خود ناگزیرند با افراد حقیقی و حقوقی زیادی قراردادهایی را تنظیم کنند. عدم تنظیم قرارداد ممکن است مشکلات جبران ناپذیری به همراه داشته باشد. بر اساس ماده ۱۸۳ قانون مدنی عقد یا قرارداد عبارت از این است که یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد. توافق کردن در کارها به روشهای مختلف انجام میشود. به طور کلی اگر قصد شروع یک رابطه کاری یا تجاری را دارید بهترین کار این است که تمام خواستهها و تعهدات خود و طرف مقابل را به همراه تمام جزئیات مشخص کرده و آنها را در یک قالب مکتوب و مدون قرار دهید.
انواع قراردادها
قراردادها انواع مختلفی دارند. رایجترین انواع قراردادها به شرح زیر میباشد:
- قرارداد استخدام
- قرارداد ساخت ساختمان
- قرارداد مشارکت
- قرارداد اجاره
- قرارداد فروش
- قرارداد پیمانکاری
برای تنظیم قرارداد باید به قوانین عمومی تنظیم قراردادها و قوانین خاص موضوع آن قرارداد تسلط داشته باشید.
اصول کلی و عمومی در نوشتن و انعقاد قراردادها
هر قراردادی بر اساس نیاز و خواسته کاربر تنظیم میشود و نمیتوان از یک قالب مشترک برای موارد مشابه استفاده کرد اما یک سری اصول کلی و عمومی برای تنظیم قراردادها وجود دارد. بهتر است اصول کلی زیر در نوشتن قرارداد مورد ملاحظه قرار گیرد:
شرایط صحت قرارداد: مطابق با ماده ۱۹۰ قانون مدنی در تنظیم قراردادها باید قصد و رضای طرفین قرارداد، اهلیت طرفین قرارداد، معین بودن و مشروعیت داشتن موضوع قرارداد چهار شرط اساسی لازم برای صحت قرارداد است.
عنوان قرارداد: عنوان قرارداد یکی از بندهای مهم قرارداد است. باید مشخص شود این قرارداد برای انجام چه کاری منعقد میشود.
طرفین قرارداد: نام و اطلاعات کامل طرفین قرارداد (کدملی، اطلاعات شناسنامهای و …) و همچنین اطلاعات تماس (مانند آدرس، شماره تلفن، تلفن همراه و …) حتما باید در قرارداد درج شود. اگر آدرس یکی از طرفین قرارداد تغییر کند حتما باید به طرف دیگر اطلاع دهد تا این تغییرات به قرارداد اصلی پیوست شود.
بخوانید : وکیل حقوقی در شهریار اندیشه
معرفی نماینده یا وکیل برای طرفین قرارداد: هر یک از طرفین قرارداد میتوانند شخصی را به عنوان وکیل خود معرفی نمایند. در این حالت نام و اطلاعات کامل وکیل و همچنین اطلاعات تماس(همانند آنچه که در مورد طرفین قرارداد ذکر شد) باید در قرارداد ذکر شود.
موضوع و مدت قرارداد: موضوع قرارداد ماهیت کاری است که طرفین در پی انجام آن هستند. موضوع قرارداد میتواند فروش، اجاره، طراحی، توسعه، مشارکت و …. باشد. همچنین زمان شروع و پایان قرارداد و مدت زمان آن هم باید به صورت دقیق مشخص شود.
محل تنظیم قرارداد و محل انجام تعهد: محل تنظیم قرارداد باید در قرارداد قید شود چون طبق قانون آئین دادرسی مدنی مشخص بودن محل تنظیم قرارداد در تعیین دادگاه صالح جهت رسیدگی به اختلافات ناشی از قرارداد نقش دارد. همچنین محل انجام تعهد هم باید مشخص شود. در قراردادهایی که موضوع آن ارائه خدمت یا تحویل کالاست تعیین محل انجام تعهد اهمیت دارد.
مبلغ قرارداد: به هنگام تنظیم قرارداد، مبلغ مورد نظر برای انجام کار باید به صورت دقیق یا بر اساس برآوردهای انجام شده در قرارداد قید شود.
شرایط فسخ قرارداد و حل و فصل اختلافات: در پایان هر قرارداد باید مشخص شود که بر اساس چه شرایطی قرارداد خاتمه مییابد و ادامه همکاری طرفین متوقف خواهد شد. همچنین باید در قرارداد قید شود که در صورت بروز مشکل و اختلاف به کدام محاکم قانونی برای حل و فصل این مسائل باید مراجعه شود.
همه میتوانند به عنوان یک سند حقوقی به قرارداد استناد کنند و تعهدات طرف مقابل را پیگیری و مطالبه نمایند.
نکات مهم در تنظیم قراردادها
در تنظیم قراردادها باید نکات زیر مورد توجه قرار گیرد:
- تمام نکات تخصصی مرتبط با موضوع قرارداد باید مد نظر قرار داده شود.
- قرارداد در قالب قانونی تدوین شود.
- نحوه اجرا و زمانبندی قرارداد مشخص باشد.
- مسئولیتها و تعهدات دو طرف به صورت مجزا مشخص شود.
- ضمانت لازم برای اجرای قرارداد مشخص شود.
بخوانید : وکیل ملکی در شهریار اندیشه
چرا در تنظیم قرارداد نیاز به وکیل می باشد؟
امروزه با گسترش و پیچیدهتر شدن روابط در حوزههای مختلف مالی، اقتصادی و تجاری دیگر نمیتوان مانند گذشته و به روشهای سنتی به تنظیم قرارداد اقدام کرد. حتی داشتن آگاهی و دانش حقوقی نیز برای نوشتن و تنظیم قرارداد کافی نیست. گاهی یک واژهی ساده در متن قرارداد میتواند به سود یا زیان یکی از طرفین تمام شود. به همین دلیل اگر به هنگام تنظیم و انعقاد قرارداد یک وکیل مجرب و خبره را در کنار خود داشته باشید میتواند در جلوگیری از بروز ضرر و زیانهای آتی تاثیر بسزایی داشته باشد و مانع از صرف هزینه و زمان بیشتر در آینده شود.